Ftalatlar, kimyasal yapıları itibarıyla ftalik asit esterleri olarak tanımlanır. Genellikle plastik malzemelere esneklik kazandırmak amacıyla eklenirler. Sert bir plastik olan polivinil klorürün (PVC) esnek hale getirilmesinde yaygın olarak kullanılırlar. Plastiklere eklendiklerinde uzun moleküllerin birbirleri üzerinde kaymasına izin vererek materyalin daha esnek olmasını sağlarlar. Düşük uçuculuğa sahip olan ftalatlar, suda çözünürlüğü düşük ancak yağda çözünürlüğü yüksek bileşiklerdir.
Ftalatlar, sağlık açısından önemli riskler taşır ve kanserojen olarak sınıflandırılmaktadır. Özellikle hormon sistemine etkileri ve gelişimsel toksisiteye neden olmaları nedeniyle 1999 yılından itibaren bebek oyuncaklarında birçok ftalat türünün kullanımı yasaklanmıştır.
Mevzuat açısından değerlendirildiğinde, Türkiye’de KKDİK (Kimyasalların Kaydı, Değerlendirilmesi, İzni ve Kısıtlanması Hakkında Yönetmelik) ve Avrupa Birliği REACH (Registration, Evaluation, Authorisation and Restriction of Chemicals) yönetmelikleri kapsamında ftalat kullanımı çeşitli kısıtlamalara tabidir. Özellikle DEHP (Di(2-etilheksil) ftalat), DBP (Dibütil ftalat), BBP (Bütil benzil ftalat), DNIP (Diizosononil ftalat), DNOP (Dioktil ftalat) ve DIDP (Diizosodekil ftalat) gibi ftalatların, %0,1’in üzerinde bir oranda bulunması halinde ürünlerin piyasaya arz edilmesi yasaktır.
Bu nedenlerle plastik ürünlerde Ftalat Tayini, insan sağlığını koruma ve mevzuata uyum açısından büyük önem taşımaktadır. Kimya Teknoloji Merkezi olarak, laboratuvarımızda GC-MS (Gaz Kromatografisi-Kütle Spektrometresi) yöntemiyle CPSC-CH-C1001-09.3 ve CPSC-CH-C1001-09.4 metotlarına uygun analizler gerçekleştirmekteyiz.
Kimya Teknoloji Merkezi’nde yapılan analizler güvenilir, hızlı ve uygun maliyetli bir şekilde sunulmaktadır.